Prolog..♥

                                                                  CZEŚĆ! :-)

Wyobrażaliście sobie kiedyś co by się stało jakby Bella nie wybrała Edwarda?

Jakby nie została wampirem?

Jakby nie zaszła w ciąże z Edziem i urodziła Renesmee?

Jakby spróbowała z Jacobem?

Jakby wszystko potoczyło się zupełnie inaczej?

Zapraszam do czytania mojej wersji Zmierzchu.. :-)

                                            Prolog

(Akcja rozgrywa się w namiocie w górach kiedy podczas wojny z nowonarodzonymi Jacob i Edward próbują ochronić Belle przed Victorią, wszystko jest opisane oczami Belly )

Nasz namiot rozstawiony był na samym szczycie góry. Leże w śpiworze a obok mnie mój ukochany Edward. Było mi zimno..Bardzo.. Przez wiatr i zimną temperaturę czułam że zaraz zamarznę. Czułam że muszę się rozgrzać. Nawet myślenie o ciepłym kominku i gorącej czekoladzie mi nie pomagało. Spojrzałam na Edwarda. Siedział nie ruchomo. Jako wampir był lodowaty, i tym bardziej nie mógł mi pomóc. Leżałam tak przez chwilę w ogóle z nim nie rozmawiając. Ciszę przerwał Jacob wchodząc do namiotu.

-Nie mogę zasnąć przy tych stękających zębach- Mówiąc to spojrzał się na mnie. Widział w jakim jestem stanie. Jak to zimno na mnie wpływa. Zaczął przysuwać się w moją stronę kiedy Edward go zatrzymał.

-Tylko spróbuj!- spojrzał się na niego tym swoim lodowatym wzrokiem.

-Przestań czytać w moich myślach pijawko!- warknął na niego Jake.

-N..Nie kłóćcie się … - zdołałam tylko wyszeptać. Nie mogłam się ruszyć z zimna.

-Nie rozumiesz że rozchoruję się jeśli ją nie ogrzeje?- powiedział Jacob groźną miną do Edwarda- Chcesz tego?!

Edward nic nie odpowiedział. Patrzył się na mnie. Wbijał wzrok w moje oczy. Nie wiedział co zrobić. Próbował ochronić mnie za wszelką cenę. Spojrzał się na Jake’a i tylko przytaknął a on momentalnie zjawił się przy mnie. Przykrył się śpiworem i objął mnie. Już po chwili poczuła przypływ ciepła który mnie ogarnął i niekontrolowanie przytuliłam się do niego. Co bardzo mu się spodobało bo na jego twarzy pojawił się uśmiech. Edwardowi wręcz przeciwnie! Widziałam smutek w jego oczach i bolało mnie że musi na to patrzeć. Po paru sekundach było mi coraz cieplej. Cały czas tuliłam się do Jacoba. Był taki gorący!! Zazdrościłam mu że jako wilk jest mu wiecznie gorąco.

-Byłoby szybciej jakbyś zdjęła ubranie- uśmiechnął się łobuzersko. Wiedziałam że chce tym wkurzyć Edwarda… I udało mu się.

-Jake..- odparłam spoglądając przez ramie na Edwarda. Był wściekły! Nie pokazywał tego, ale czułam to… Nie był w stanie nic wykrztusić, tylko przyglądał się powolnym ruchom Jacoba.

- Czuję twój lodowaty oddech na mojej skórze Bells.. Nie Martw się, zaraz będzie ci ciepło. – szepnął mi do ucha, a moje ciało przeleciał dreszcz. Uśmiechnął się widząc moją reakcje i bez pytania włożył swoją dłoń pod moją bluzkę i zaczął masować moje zimne plecy. Automatycznie zasnęłam.

Kiedy rano się obudziłam nikogo nie było. Wyszłam z namiotu, słońce świeciło mi po oczach. Widok z tej góry był niesamowity. Dopiero teraz go zauważyłam, bo wczoraj była mgła i nic nie widziałam. Po chwili poczułam czyjeś ręce obejmujące mnie. Wiedziałam kto to.

-Edward- odwróciłam się w niego stronę. On się uśmiechnął i zaczął mnie całować po szyi, wiedział że lubię takie czułości.

-Edward..- powtórzyłam patrząc mu w oczy- Wiem że na pewno zabolała cię dzisiejsza noc, ale chce żebyś wiedział że cię bardzo kocham.

-A jego?

-Jacob to tylko przyjaciel i .. Jacob! Gdzie on jest? – zaczęłam się rozglądać po okolicy.

-Musiał wyjść nad ranem, a czy to ważne?

Złapał mnie za ręce i złożył na moich ustach delikatny pocałunek, po chwili przerodził się w bardziej namiętny. Oparłam się o skałę i całowaliśmy się z dobre 10 minut..

Ten tekst może być znajomy dla niektórych, od razu mówię że nie ukradłam go z innego bloga. Zmieniłam bloga. Mój dawny blog ---->http://twilight-my-version.blogspot.com/ także dalszą część historii mojego opowiadania będę pisać tutaj. :)

//Minia;*